پايداري ياران امير

مشخصات كتاب

برگرفته از:

بهائيت آن گونه كه هست / مؤسسه جام جم / چاپ اول / 1387

مقدمه

مورخان (اعم از بهائي و غيربهائي) اتفاق دارند كه عامل اصلي سركوبي فتنه بابيان، و اعدام پيشواي آنان (باب)، شخص اميركبير بوده است. جالب اين است كه، حواريون و ياران با وفاي امير نيز نظير آيت الله حاج شيخ عبدالحسين تهراني (وصي امير)، ميرزا محمد هاشم طباطبايي (منشي مخصوص و محرم راز امير)، عزيزخان سردار مكري (داماد امير)، مؤ تمن الملك انصاري (كاتب سّر امير) و چراغ علي خان زنگنه (نايب الحكومه اصفهان از سوي امير) سخت با بابيه و بهائيه مخالف بودند و در قلع و قمع ريشه هاي آن در ايران و عراق اهتمام شايان داشتند. مقاله زير به توضيح اين امر مي پردازد:

عبدالحسين تهراني

آيت الله حاج شيخ عبدالحسين تهراني «شيخ العراقين» (متوفي 1286ق) از فقيهان نامدار قرن 13ق است كه به دقت نظر، انديشه صائب و همت بلند شهره بود و زمان اقامتش در كربلا جمعي كثير از مردم آنجا از وي تقليد مي كردند. [1] وي شاگرد برجسته آيت الله «صاحب جواهر» بود و از ايشان اجازه اجتهاد داشت. [2] صاحب جواهر، به اجتهاد 4 تن از شاگردانش تصريح داشت كه يكي از آنها شيخ عبدالحسين بود. [3] سخن چنين شخصيت سترگي درباره شيخ العراقين، گواه رتبه بلند وي در دانش و درايت ديني است. چنان كه آيت الله ميرزا حسين نوري (محدث نامدار شيعه) او را زبده اعاظم محققين و نخبه افاخم مدققين مي خواند. [4] . به نوشته اعتمادالسلطنه (وزير انطباعات عصر ناصري: تهراني «مجتهدي بسيار فاضل و به قبول عامه نايل بود. در دولت عثماني نيز اعتباري» قابل توجه داشت و «حكام عراق عرب او را حرمتي عظيم مي نهادند.» [5] ناصرالدين شاه نظارت